Pracownik, który wykonuje swoje obowiązki, ma prawo do wynagrodzenia. Jego wysokość wpływa znacząco na stopień motywacji. Osoby dobrze zarabiające, które otrzymują benefity, dodatkowe świadczenia pracują wydajniej, bardziej angażują się w swoje obowiązki. Wyróżniamy następujące podstawowe formy wynagradzania:
1. Stała pensja. Pracownik otrzymuje konkretne wynagrodzenie co miesiąc. Jego wysokość jest wskazana w umowie. Nie jest ono zależne od efektywności pracy. Zawsze wypłacane w takiej samej kwocie. Nie zmusza do dużego zaangażowania, nastawienia na cel czy wyniki.
2. Stawka godzinowa. Za jedną godzinę jest określona w umowie konkretna stawka. Wysokość pensji jest zależna od tego, ile godzin w danym miesiącu ma pełny etat. Podobnie jak przy stałej miesięcznej pensji na jej wysokość nie wpływa poziom zaangażowania pracownika.
3. Akord. Kwota wynagrodzenia zależy od ilości wyprodukowanych dóbr. Pracownik musi zrealizować wyznaczone minimum. Taka forma wymusza wzrost efektywności, jednak może być powodem zwiększonego stresu dla osób, które pracują wolniej, nie nadążają.
Często na wynagrodzenie składają się dwa elementy. Są to podstawa i premia. Dzięki temu łatwiej pobudzić zaangażowanie pracownika do lepszej i wydajniejszej pracy. Możemy wybrać jedną z wielu możliwości np. https://nais.pl. Wystarczy wpłacić kwotę premii i pozwolić pracownikowi zdecydować, na jakie korzyści chce je wymienić. Nie musimy ingerować i decydować za kogoś co będzie najlepsze. Korzystniej jest pozostawić wybór po stronie zatrudnionego. Jest to także ograniczenie formalności do minimum. Wszystko w jednym miejscu mamy uporządkowane, możemy na bieżąco sprawdzać interesujące nas rozliczenia.
Pamiętajmy, że premie zwiększają poziom motywacji znacznie, jednak nie powinny być jednorazowe. Mają przypominać pracownikom, że dobre efekty, zaangażowanie i pracowitość są wynagradzane. Dzięki temu zyskamy ich lojalność, nie będą myśleli o zmianie pracodawcy, firmy. Wpłynie to również korzystnie na rozwój przedsiębiorstwa.
